Vistas de página en total

miércoles, 9 de noviembre de 2011

A muller no corazón da Economia social e solidaria

FIESS - Femmes au coeur de l'économie sociale et solidaire ... from Marino Arseno on Vimeo.



Producido por el Comite Organizador de la actividad "Las Mujeres, corazón de la economía social y solidaria" que tuvo lugar el 17 de Octubre 2011 en Montreal en el marco del Foro internacional de la economía social y solidaria (FIESS)

jueves, 27 de octubre de 2011

miércoles, 6 de julio de 2011

"Le, canta, achegate e coopera".



O  Instituto acaba de recibir o primeiro premio do Certame "Cooperativismo no Ensino" na  Categoría F: alumnos/as de segundo ciclo da ESO. Este  proxecto foi deseñado polo grupo de traballo de educación solidaria, caracterízase fundamentalmente por ser interdisciplinar e basease no traballo en equipo de alumnas/os e profesoras/es,  para conformar un proxecto cooperativo-solidario

Finalidade do traballo:

Este proxecto  consiste na  lectura de textos solidarios acompañada de
música e interpretación. Está destinado especialmente a persoas maiores
socias das cooperativas de consumo  do territorio  e rapaces enfermos en
hospitais do noso contorno, pero estará aberto a toda a comunidade en xeral,
evitando calquera tipo de discriminación.

Como contrapartida propoñemos as cooperativas participantes que destinen
unha cuantía do seu Fondo de Obras sociais ( Na cantidade que eles estimen )
e/ou axuda técnica voluntaria  nos proxectos solidarios que desenvolvamos no
Instituto con países do Sur       ( América do Sur e África prioritariamente )




Os alumnos/as participan con voz e voto na comisión creada para establecer
os proxectos aos que destinaremos os fondos obtidos coa actividade
cooperativizada ( Fondo de finanzamento ético ). As cooperativas que
participen no proxecto poderán participar con voz e voto e implicarse como
elas mesmas estimen nos proxectos de desenvolvemento co Sur.

martes, 3 de mayo de 2011

Mesa inmigración en Ferrolterra


La Asociación Migratoria de Residentes en Ferrolterra :ASMIREFE  y la Asociación de Colombianos en Ferrol: ASOCOLFER, junto con la Asociación Cultural Fuco Buxan, invitan a participar de la mesa debate que se realizará el día 6 de mayo a las 20 hs. en el Centro Cultural  CARBALHO CALERO.  Temas como la nueva Ley de Extranjeria, La mujer inmigrantes, Xenofocia y discriminación en Ferrol, serán alguno de los importantes temas de discusión. Están invitados, partidos políticos, sindicatos, asociaciones vecinales y representantes de organismos e instituciones que trabajan con el colectivo inmigrante.


viernes, 25 de marzo de 2011

Xornadas da muller traballadora inmigrante

MESA REDONDA CON MULLERES INMIGRANTES


Pidenme que escriba as miñas impresión sobre a mesa redonda organizada no Insti co motivo do día da muller, e empezo así coma si eu fora escritora e as miñas opinions foran de interese para outros. E que vou decir?  Que foi magnifico!. 



Sofia y Anne Marie
Foi magnifico oir a Anne Marie congoleña de Kinshasa decir que  ainda que no seu pais era estudante de enfermeria e aqui non lle convalidan estudos por non haber acordos co Congo,  estuda a ESO e quere chegar a Universidade. É magnifico porque esta aqui soa con unha meniña de sete anos, a súa filla que e guapa como un sol da cor dun toffe e cun soriso que enche toda unha habitación. E despois de traballar todo o día nunha casa  chega e atende a súa nena e estuda e esta feliz porque co seu soldo pequeño a súa nena estuda  nun colexio.

Angela e Rokellini
Magnifico tamén foi escoitar a Rokellini brasileira contarnos con toda sencillez e con moito sentido do humor  como nas primeiras semanas de traballo en Galiza no servizo domestico  por non entender ben o idioma afogou as prantas da casa porque ela regaba todos os días, como na súa casa en Bahia  e como agora  que sigue traballando na mesma casa se considera  unha galega máis e a súa  filla de 12 anos, adolescente coma calquera das nosas alumnas estuda e apropiouse do idioma e da vida en  Galiza coma calquera adolescente galega.
Estefania y Ana Maria
Emoionoume oir a Piedrabuena (Ana Maria) Uruguaia loubar o noso sistema de saude denostado  por todos nos;  pero  que maravilloso lles parece vivir nun pais que non te deixa de lado cando  sobreven unha enfermidade a persoas que no seu aínda non o teñen acadado. Deunos azos para defendelo e tentar de melloralo. E que emotivo  foi escoitarlle falar da morriña da súa sogra,  emigrante galega en Montevido , da sua terra á que quixera voltar de visita pero non se atreve porque sabe que todo mudou e a súa vida hoxe esta no seu pais de acollida.

Enterneceume Goretti   dunha  cultura milenaria e tan diferente á nosa ,  Indú de Kerala India , técnica en electrónica no seu país que nos conta que  estudou  español porque esperaba  vir a traballar a España por consello dunha irma,  e que por timidez apena pode falar porque como di,  cando se lle pasa o microfono “se lle sube o corazon á cara”  cando se expresa en público.  Enterneceme máis porque sei dos seus esforzos para conseguir que o seu home viñera xunto  ela e da felicidade que supon que estean  xuntos aínda que sexa nun pais que lles é extrano.

Judit y Goretti
Mirian y Kouma
Impresioname Kouma coa dignidade, forza e beleza que se lles concedeu as mulleres saharauis envolta na sua “melfa” que resalta a beleza das mulleres do Sahara,  representante do seu país sin estado, con pasaporte de Mauritania  porque a comunidade internacional negalles unha nacionalidade que non sexa a do ocupante Marrocos . Impresioname cando asegura co a sua voz pausada e doce pero firme que ela está en Galiza polas suas fillas de 11 e 8 anos porque aqui teñen as oportunidades que en Mauritania non poden ter, cando a súa felicidade estaría xunto a súa familia e no su pais Sahara.
Doullesa as grazas por prestarse a falarnos da súa vida diante dun público de xente nova que respetuosos e atento seguiu toda a sua conversa (pese ao son deficiente nas últimas filas) e por non contarnos exactamente a dificultades que teñen con nos porque hai  moitas historias que non se deben contar a rapaces e rapazas novas e asi o entenderon. 


 Sei que se sentiron ben acollidas e escoitadas e si sirveu para darlles unha voz diante de nos ás mulleres que sairon da sua terra para acadar para elas e as súas familias unha vida mellor un dos obxectivos (tan importantes en educación) esta máis que conseguido.


 Orgullosa me sinto do traballo realizado polas alumnas do Instituto, as moderadoras Noelia e Marta levaron a conversa con responsabilidade, tino e unha sensibilidade e respecto abraiante en persoas que nunca fixeran esta laboura tan dificil como é guiar unha mesa redonda.
Judit, Angela , Estefanía , Mirian e Sofía presentaron e agasallaron ás mulleres invitadas  con moito cariño e  fixeron que se sentiran acollidas e benvidas.  O guión da mesa redonda o realizaron as alumnas de bacharelato e as do ciclo medio de administrativo
Orgullosa e satisfeita me sinto do traballo realizado polas miñas alumnas de ciclo medio. Todas elas en horas de clase e aínda con exames e outras obrigas, recopilaron información sobre os paises nun documento, elaboraron as presentacións de Powert Point e presentaron o seu traballo ante  os asistentes . Candela, Daniel, Eugenia, Iria e Fanny  sobrepoñendose a timidez expuxeron a presentación, Natalia e Alejandro, sin facerse notar,  estiveron pendientes da organizació,  das necesidades das invitadas e de que todo saira ben, foi un traballo de equipo.
Todo esto  foi argallado polo grupo de traballo de educación e desenvolvemento no Instituto e sin nos tampouco sairia ben , sobre todo sin o traballo e organización de Eva, Sol, Olga, Alfredo , Graciela, Manolo. E dende logo sin Carmela de Caritas non poderimos chegar as mulleres,  grazas por facilitarnos o contacto, o traballo e pola tua intervención.
Como conclusión extraio as mensaxes que as miñas alumnas dirixiron ao correo da blog
He aprendido a valorar su coraje y también, por mi parte, a valorar aun más de lo que dispongo en mi vida.”
“Fue un trabajo que en particular me gusto mucho ya que yo me siento identificada con esas personas me gusto escuchar muchas de las cosas que dijeron por que como inmigrante tambien pienso muchas de las cosas que ellas dijeron por esa razon fue que me gusto tanto.”
Me pareció conveniente que nos diéramos cuenta de lo importante es una sanidad y educación pública, universal y gratuita y de lo mal que se pasa en un país donde te sientes extraño.”
Fue muy emocionante que nos contaran lo que han vivido las experiencias que han vivido desde que llegaron aquí . como ven la forma de vivir aquí en diferencia  a sus paises, fue una actividad muy entretenida
“Fue muy interesante ya que el hecho de saber como la mujeres lucharon para poder llegar a Galicia, acostumbrase ,  lengua,estar lejos de su familia… Es muy emocionante,cada una tuvo que pasar por momentos muy duros lo cual las hizo mas fuertes.”
“Me parecio muy interesante este trabajo, porque aprendemos cosas de los países como la historia,lugares.....etc. y sabemos también como es la vida en ese país. Aprendemos también que no es fácil encontrar un trabajo y que tenemos que hacer esfuerzos para vivir, como por ejemplo abandonar a tu familia en tu país e irte para otro sin tener otra opción sin saber si en ese país vas a estar bien o mal.”
“A pesar de que odio hablar en público, me encantó compartir un rato con mujeres que demuestran como se pueden afrontar tantas y diferentes situaciones en la vida, capacidad de adaptación, fuerza...desde luego una experiencia que ayuda a valorar todas esas cosas que tenemos tan cerca y a veces no vemos.”
Eu como profe penso que é asi como temos que traballar en equipos, contando coas alumnas e dandolles protagonismo, facilitandolles o traballo e coordinando pero deixando facer, implicando en actividades que lle sirvan para aprender a vivir e mostrando o que son capaces de facer. Xa sei como profe tamén que non sempre é posible pola “mardita progamación” e que consideramos que son máis importantes os coñecementos  e así nolo exixen , pero que gratificante cando unha actividade así sae ben… Que se repita!

Lola Pazos

jueves, 17 de marzo de 2011

Xornadas sobre Muller - traballo -inmigración

Con motivo do día da muller o próximo día 23 ás 12:30 organizaremos unha mesa redonda coa intervención de mulleres inmigrantes que residen en Galicia.
A mulleres que nos contarán ás súas experiencias son:
  • Goretti, de 27 anos, natural de Kerala, provincia de Ermagula, India. Vive en Galicia dende fai 3 anos e medio.
  • Kouma, de 27 anos, de nacionalidade saharaui, residente en Galicia dende hai 8 anos.
  • Ana María Piedrabuena, de Montevideo, Uruguay. Residente en Galicia dende hai 5 anos e medio.
  • Rockelini, de 33 anos, natural de Bahía, Brasil. Chegou a Galicia fai 3 anos e medio.
  • Anne Marie, de 26 anos, natural de Kinsasa, Congo. Chegou a Galicia fai 3 anos e media.
Este ano celebramos o centenario daquel primeiro Día Internacional da Muller en 1911, no que máis de un milleiro de mulleres e homes europeos participaron para reclamar o dereito ao voto, a ocupar cargos públicos e o fin da discriminación laboral.
Aínda xa pasado o día 8 de marzo, vanse levar a cabo no centro distintas actividades para reflexionar sobre a situación da muller. Entre elas, unhas XORNADAS DE LECTURA en torno á muller.
Alumnos e alumnas do grupo de Lectores Solidarios do centro intercambiaranse nos grupos para ler unha selección de textos sobre a muller para os seus compañeiros.
Entre eles están os que figuran a continuación, que están á vosa disposición na biblioteca do centro. Premendo nas ligazóns accederedes a información de interese sobre títulos e autores, así como ás portadas dos libros.

Na biblioteca haberá tamén  unha exposición de obras de protagonismo feminino.

lunes, 21 de febrero de 2011

COOP57 GALICIA

Coop57-Galicia é a quinta sección territorial dun proxecto cooperativo que medra en rede. No acto de constitución participaron  16 entidades do mundo cooperativo galego e os socios colaboradores, acompañados por membros doutras entidades e por persoas interesadas en incorporarse ao proxecto nun futuro inmediato.
Membros das seccións catalá, aragonesa, madrileña e andaluza de Coop57 tamén estiveron presentes para acompañar o nacemento, que arranca para poñerse ao servizo da economía social e solidaria galega.


COOP57 desenvolve a súa actividade baseándose nos principios da banca ética:
Evitan a contradición de que o seu diñeiro poida estar financiando proxectos contraditorios cos seus principios éticos e sociais como, por exemplo, a industria armamentística, as centrais nucleares, a explotación infantil, os réximes ditoriais, etc.).
Compatibilizan o rendemento financeiro e o rendemento social. Un non pode ir disociado do outro.
Fomentan a responsabilidade dos inversores aforradores, como cidadáns, nas súas operacións financeiras. Fan da participación na política das entidades socias e os socios colaboradores un dos seus sinais de identidade. En definitiva, pretenden recuperar o control dos seus aforros e recursos económicos.
Aplicamos unha absoluta transparencia na xestión da entidade, tanto na concesión dos préstamos como nas investimentos
Toda entidade socia e todo socio colaborador sabe perfectamente para qué serven os seus recursos.
Publican dúas veces ao ano un boletín informativo electrónico onde se inclúe a lista de préstamos acordados con cada entidade beneficiada, así como o volume e a duración de cada préstamo.
As entidades socias e os socios colaboradores saben que o seu diñeiro contribúe a construír unha economía mais humana e solidaria.
Reflexionan continuamente sobre os principios que deben orientar a súa acción. Entenden o comportamento ético como un proceso.



Uns exemplos dos destiatarios dos fondos serían entidades socias de COOP57 (cooperativas, asociacións, fundacións, ONG e entidades da economía social en xeral…).
Unha das condicións para acceder a este servizo son as operacións de compra-venta de servizos e/ou produtos entre entidades socias de COOP57.
As condicións de reembolso son Flexibilidade en cada préstamo, adaptado ás necesidades de quen o solicita, posibilidade de reembolso anticipado.

viernes, 18 de febrero de 2011

A nosa sema solidaria.

instituto Terra de Trasancos volve a sorprender a sociedade coa chamada “Sema Solidaria”, realizada dende o 31 de Janeiro ata o 4 de febreiro.
Nesta semana todos os alumnos participaron en distintas actividades solidarias, tales como charlas sobre a pobreza de Guatemala, o charlas sobre o papel da muller en distintos países, e incluso alumnos voluntarios crearon un “Mercadillo de troco”, onde os alumnos levan cousas a instituto para intercambialas con outros; e unha “Banca ética”, onde se venderos determinados obxetos (bolsos, carteras, bisutería…) entre 0.5€ e 2€ para crear un fondo simbólico para terminar coa pobreza en Guatemala.

O primer día (Luns 31 de Xaneiro) realizouse unha Presentación da exposición “O eterno feminino” levada a cabo por “Xosé Abad”, que mostrou unchas estupendas fotos de gran calidade e moi representativas, claramente dignas de ver. Nesta exposición, Xosé Abad explicou o gran poder que ten a muller en Guatemala, desenvolvendo un papel revolucionario ante todas a adversidades que lles toca vivir a elas e á súa sociedade.
Foi unha charla presenciada polos alumnos de Bacharelato, Ciclo superior Administrativo, 3º e 4º de ESO.
No IES Terra de Trasancos podemos encontrar unha exposición coas suas foto polos pasillos. 
O segundo día (Martes 1 de Febreiro ) tivo lugar unha charla levada a cabo por David Balsa, onde explicaba a situación actual que está vivindo Haití, fancendo unha breve historia de Haití, de como chegou a catastrófica situación que está vivindo e as consecuencias que tódolos cambios que se produciron las últimas décadas.

Esta charla estivo encaminada aos alumnos de Ciclos e a 1º e 2º da ESO.
Mostrándolles ademáis os videos de “Obxectivos do milenio”(Obx,1 e obx.2), obxetivos dedicados a conseguir cambiar distintas situacións para o ano 2015.

O tercer día (Mércores 2 de Febreiro) fíxose una presentación do proxecto “Emprendedores Solidarios”, onde se explicou o proxecto co que se gañou o Premio Vicente Ferrer 2010 de educación solidaria.
Esta charla foi realizada para alumnos de CICLOS e PCPI .

O cuarto (Xoves 3 de Febreiro) presentouse un video donde se viron outros proxectos gañadores do premio Vicente Ferrer 2010 titulado “Bajo dos miradas”.
Feito para alumnos de 3º e 4º ESO
-Monfero solidario
“Virxe da Cela” de Monfero (A Coruña). Proxecto premiado na 1º edición do Vicente Ferrer
PARA: 1º e 2º ESO HORA: 12,10


O último día (Venres 4 de Febreiro) os profesores do centro Manuel Rivera, e Alfredo Fernández levaron a cabo uncha charla explicándonos a sía viaxe a “Cartagena de Indias”
Charla para os alumnos de Bachillerato.


Unha mostra máis de que con un pequeno xesto todos podemos unirnos a favor da solidariedade.


Para poder ver o artículo no que se mostra esta aportación contra a pobreza por parte do IES TERRA DE TRASANCOS pincha aqui



Miriam Iglesias Fernández,2ºBach.

Guatemala

Guatemala es un país situado en América Central.
Su economía está basada principalmente en:
  1. Agricultura, ganadería y pesca El sector agrícola conforma un cuarto del PIB, dos tercios de las exportaciones, y la mitad de la fuerza laboral. Los productos agrícolas principales son café, caña de azúcar, bananos y plátanos.
  2. Minería por la gran existencia de níquel.
  3. Industria.
  4. El turismo se convirtió en uno de los motores principales de la economía.
Pero no todo es tan bonito como se ve desde fuera ya que casi la tercera parte de sus habitantes tiene un ingreso menor a un dólar por día, lo que hace un total de casi 3 millones de personas sean extremadamente pobres en este país.
La pobreza se concentra, sobretodo, en las áreas rurales, donde el 40% de los habitantes son pobres; mientras, en la ciudad hay un 7% por ciento de personas es la misma situación, la mayoría de estas personas son indígenas.
Por otro lado, para que exista democracia, es necesario la igualdad de los sujetos ante la ley (no importando atributos individuales de “raza”, color, género, cultura, etnia, etc.).

Tania Fonticoba Fernández

Haití

El terremoto de Haití de 2010 fue registrado el 12 de enero de 2010 con una intensidad de 7,0 en la Escala de Richter, causando efectos devastadores sobre el país mas pobre de América Latina, ya que fallecieron 316.000 personas, 350.000 más quedaron heridas, y unos 2 millones de personas se quedaron sin hogar. Considerándose, de este modo, una de las catástrofes humanitarias más graves de la historia.
Además no ha habido una coordinación a la hora de retirar los escombros y retirar los cadáveres, atender los heridos, etc. En consecuencia, los cadáveres han sido abandonados en las calles, lo que ha provocado la aparición de enfermedades como la malaria o la cólera.
debido a la escasez de agua potable y combustibles, el dinero ha dejado de ser útil en Haití utilizando el trueque de agua y gasolina medio de cambio.
Cuando se cumple un año del terremoto de Haití, Asamblea de Cooperación por la Paz quiere reafirmar su compromiso con un país devastado y abrumado por unas circunstancias que no tienen nada que ver con la identidad de un pueblo capaz de reinventarse a si mismo y plantar cara a la adversidad.



Alba Permuy Veiga

jueves, 27 de enero de 2011

Sema de Educación para o desenvolvemento 31 Xaneiro - 4 Febreiro



ACTIVIDADES PERMANENTES : TODA A SEMA




Exposición fotográfica " O eterno feminino" de Xosé Abad 





“Non son fotos.  Son ventás. Xosé Abad abre ventás a realidades que sempre están aí ,  aínda 
que non poidamos velas.  Realidades protagonizadas por  mulleres que nunca desfalecen e que,  
aínda que ó ollo pouco atento poidan parecerlle as grandes perdedoras da Historia,  en verdade 
sustentan,  co seu heroísmo cotiá,  os poucos logros que valen a pena da propia Historia que 
ameaza con arrasalas.  […]  
Maruja Torres



Semá do troco en Trasancos



Trátase de intercambiar uns obxectos por outros, non se merca nada, non fan falla cartos. Cando vexas algo que te interese deberás falar co propietario e ofrecerlle a túa  propia mercancía para intercambiar (sempre é indispensable para levar algo deixar algo) 




Banca Ética


Proposta para constituir un grupo de traballo que xestione un fondo de aforro ético para desenvolver proxectos solidarios 





Luns 31 de Xaneiro 



Presentación da exposición   “O eterno feminino”

Ponente o autor:  “ Xose Abad”
Para: BACHARELATO   HORA: 12,30

Presentación “Banca ética”
 Ponentes alumnas do Ciclo superior Administrativo
Para  3º e 4º de ESO     
HORA: 11,20





Martes 1 de Febreiro 




Situación actual de Haití

Ponente: David Balsa

Para    CICLOS  HORA:11,20

Obxectivos do milenio
·          ODM 1: ERRADICAR LA POBREZA EXTREMA,
·         ODM 2: EDUCACIÓN PRIMARIA UNIVERSAL
Proxección de Vídeos sobre obxectivos de milenio

Para   
1º  ESO-HORA: 16,10                
2º ESO-HORA: 17,20



Mércores 2 de Febreiro 


Presentación proxecto “Emprendedores Solidarios “

PARA: Novos alumn@s de CICLOS E PCPI  HORA:12,30



Xoves 3 de Febreiro 

Presentación de proxectos  do premio Vicente Ferrer 2010
PARA: 3º, 4º ESO  HORA: 11,20


Monfero solidario
“Virxe da Cela” de Monfero (A Coruña).  Proxecto premiado na 1º edición do Vicente Ferrer
PARA:  1º e 2º ESO  HORA: 12,10


Venres 4 de Febreiro 

Vivencias en  “Cartagena de Indias”

PARA: BACHARELATO
  HORA 11,20











sábado, 1 de enero de 2011

Reflexións de Eduard Punset » Mis deseos para el 2011

No sé quién todavía me hizo llegar el siguiente anónimo que figura en la cripta de Westminsterde un obispo de 1100 d.C. La cripta reza así: “Cuando era muy joven quise cambiar el mundo hasta que me di cuenta que no cambiaría. En mi madurez me resigné en cambiar únicamente a mi familia y seres más próximos. Tampoco ellos quisieron saber nada. Ahora, ya viejo, me doy cuenta que si hubiera empezado por cambiarme a mí mismo, la familia habría seguido mi ejemplo y, tal vez, el mundo”.
Si hubiera podido hablar con aquel obispo le habría intentado convencer de que estaba equivocado; de que tenía toda la razón al comienzo y que hubiera debido insistir en cambiar el mundo de afuera, en lugar de mirarse a los intestinos como quiso hacer al final.
Los neurocientíficos nos están enseñando que es muy difícil distinguir entre las decisiones conscientes e inconscientes -las más-, de nuestro propio cerebro. Lo importante es la manada de la que formamos parte y no tanto uno mismo. Sugerirle a la manada nuevas maneras de reducir los índices de violencia, de incrementar los de altruismo, de gestionar sus emociones en lugar de dejarse arrebatar por ellas, de trabajar cooperativamente en equipo, de solucionar conflictos en lugar de crearlos, de constatar que hay vida antes de la muerte, de aprovechar el hecho de que la felicidad está en la sala de espera de la felicidad, de que en el mundo globalizado de hoy es imposible liderar sin conocer los ritos de la manada y practicar la democracia. De que por primera vez en la evolución la gente tiene futuro.
Veámoslo juntos en el 2011.




Blog de Eduard Punset » Mis deseos para el 2011